سارا بهرامی در نقش دشوار مریم جنگل پرتقال فوق العاده است. او توانسته از طریق ترکیب توانایی و آموخته های آکادمیک بازیگری با تجربه های شخصی اش در همان شهر و مکانی رویدادهای، فیلم و متن و کارگردانی نتیجه ای درخشان را بر پرده بیاورد. این گفت و گویی ست درباره همین تجربه درباره این که چه گونه چنین مریمی را خلق کرده است.

هوشنگ گلمکانی

تا پیش از این شاید ایتالیا ایتالیا و دارکوب می‌توانست مثال‌هایی برای اشاره به توانایی‌های بازیگری شما باشد اما حالا جنگل پرتقال خودتان اگر بخواهید یکی از فیلم‌هایتان را به فیلم سازی که شما را نمی‌شناسد پیشنهاد بدهید کدام را انتخاب می‌کنید؟

چیزی که در من به نام توانایی سراغ دارید در هر فیلمم به کار می‌برم و برایم هیچ تفاوتی نمی‌کند تا جایی که می‌توانم تمام تلاشم را می‌کنم که کارم را درست انجام بدهم. همیشه در هر نقشی صددرصد توانایی ام را گذاشته ام. اما اگر بخواهم فیلمی را معرفی کنم قطعاً جنگل پرتقال خواهد بود. به این دلیل که نگاهم به این فیلم خیلی شخصی و شخصی ترین بازی زندگی ام است. دلیل دوم این است که وقتی خودم را روی پرده می‌بینم فکر می‌کنم جای درستی از بازیگری ایستاده ام و تمام تجربه هایم را در تمام سالهای بازیگری می توانم در این فیلم ببینم.