مجله تجربه شماره 20 (دوره جدید)
طوسی حائری برای من روزنامه نگار همیشه یک چهره ی مات بوده مبهم راز آلود دفن شده در غبار فراموشی مراجعه به اسناد و یادداشت‌های به جامانده از گذشته هم در تلاش ها برای غبار زدایی از یکی از درخشان ترین زنان تاثیرگذار معاصر تأثیر چندانی نداشته است. انگار یک نفر صحنه گردان سال‌های سال گوشیده تا هرچه را یادآور نام بلند طوسی حائری است از صحنه ی روزگار محو کند! مگر چند زن در تاریخ معاصر سراغ داریم که در دهه های ابتدایی قرن سابق از دانشگاه سوربن دکتری زبان فرانسه داشته باشد؟ چند زن را می‌شناسیم که ترجمه های روان و متفاوت اش در همان سال‌های دهه ی بیست، در مجلات معتبر ایران منتشر شوند؟ کدام زن جز طوسی حائری اولین گوینده ی زن «رادیوی ملی «ایران» بود؟ کدام زن پیش رو را سراغ دارید که در دهه‌ی سی و با هزینه ی شخصی نشریه ای به اعتبار «آشنا» را منتشر کند؟ کسی جز طوسی حائری می‌توانست در کنار احمد شاملو آن همه ترجمه ی درخشان را راهی قفسه های کتاب خانه ها کند؟ چند نفر این فرصت را داشته اند تا در کنار فروغ فرخزاد و پرویز داریوش در اثری سینمایی از ابراهیم گلستان نقش آفرینی کنند؟ کسی جز طوسی حائری را می شناسید که در سال‌های فترت دهه‌ی شصت خانه اش محفل آدم‌هایی باشد که تصمیم گرفته بودند با همه ی ناملایمات، بمانند و بسازند؟
پژمان موسوی
سردبیر
