مقدمه

نزدیک به نیم قرن از شکوفاترین لحظات آفرینش شعری نیما می‌گذرد. در این نیم قرن راهی را که نیما گشوده بود پیروان راستین او گسترش دادند و آنرا به مرزهای کمال نزدیک ساختند. برخی نیز از آن شاهراه روشنی بخش به بیراهه گراییده، در مرداب دشوار جویی و ابهام مفاهیم در غلتیدند. اما در این سالیان بیشترین توجه به شعر پیروان نیما بوده است و شعر خود نیما همچون کتاب مقدسی که پی بردن به مفاهیم آن دست نایافتنی می‌نماید همچنان ناخوانده باقی مانده است. این دشوار فهمی شعر نیما در مقالاتی که در آغاز این مجموعه، از دو زنده یاد ادب فارسی جلال آل احمد و مهدی اخوان ثالث آمده، بررسی شده است. همچنین زندگینامه مفصلی از زندگانی او تنظیم گردیده که چهره سیما را در عرصه شعر و زندگی - هر دو، نشان می‌دهد. در اینجا ذکر این نکته لازم می‌نماید که در دو مقاله متعلق به روانشاد جلال آل احمد و بخشی از کتاب زنده یاد مهدی اخوان ثالث و همچنین نقل قولهایی که از دیگران در بخش «نیما در حدیث دیگران» آمده، دخالتی در رسم الخط آنها نشده است و از اینروست که مثلاً در مقاله «مشکل نيما يوشيح» تمام «بها متصل به اسامی نوشته شده و همچنین موارد دیگری که مرتبط با رسم الخط ویژه‌ی آن بزرگان بوده است.

در انتخاب اشعار نیما که در این مجموعه آمده است علاوه بر دقت ها و تأملات خود، از نظرات ارزشمند چند تن از بزرگان معاصر ادب فارسی - که اجازه ذکر نام آنها را در اینجا ندارم - بهره مند بوده‌ام و از همه این بزرگواران به سبب محبت‌های بسیارشان سپاسگزارم.

ی. جلالی پندری