کتاب هاروکی موراکامی به دیدار هایائو کاوای می رود
کتاب هاروکی موراکامی به دیدار هایائو کاوای می رود
1 عدد
در آمریکا، رواندرمانیِ استاندارد، بهویژه با تکنیکهای امروزی، کاری «عملی» محسوب میشود. به این شکل که مثلاً فرض کنیم شخصی حس میکند چیزی در گلویش گیر کرده و نمیتواند چیزی بخورد. وقتی به نظر میرسد چیزی در گلوی شخصی گیره کرده، درحالیکه در حقیقت او از نظر پزشکی هیچ مشکلی ندارد، در سیستم رواندرمانیِ آمریکایی علت را میجویند و مشکل را صرفاً با تکیه بر واژهها حل میکنند. آنها از شخص چنین چیزهایی میپرسند« دقیقاً چی توی گلویت گیر کرده؟» یا «آیا چیزی هست که دوست نداری دربارهاش حرف بزنی؟»
اما در ژاپن، ما در چنینی وضعیتی هرگز از شخص سؤال نمیپرسیم. اگر حرفی هم بزنیم، از این دست است، «وای، سخت به نظر میآید.» یا «دوست داری شنبازی را امتحان کنی؟» و بعد، پیش از آنکه خودشان پی ببرند، بغضِ گلویشان از بین رفته است.
صفحه 32
از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم
برگرفته از کتاب "از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم" نوشتهی هاروکی موراکامی، ترجمهی مجتبی ویسی، نشر چشمه
به آواز باد گوش بسپار
برگرفته از کتاب "به آواز باد گوش بسپار" نوشته هاروکی موراکامی
ما همه انسانهای تنهایی هستیم، ولی تو فرق میکنی
مروری بر کتاب سوکورو تازاکی بیرنگ و سالهای زیارتش نوشتهی هاروکی موراکامی