مقدمه‌ی مترجم انگلیسی

(چاپ نخست) نسخه‌ی اصلی این کتاب در سال ۱۹۸۹ ذیل عنوان «نوری از شرق: تأثیر سنت آسیای شرقی بر نوشته‌های هایدگر»1 منتشر شد. گرچه راینهارد مای در این‌جا به‌عنوان یک فیلسوف می‌نویسد، اما او دکترای حقوق نیز دارد و همین پیشینه به نوشته‌ی وی فضایی همانند یک دادرسی حقوقی بخشیده است که به‌مرور و با دقت بسیار شواهد مربوط به این بحث را ارائه می‌دهد؛ بحث بر سر اندیشه‌ی هایدگر و تلاش وی برای «چیرگی» بر سنت متافیزیک غرب است و این شواهد از طیفی گسترده از آثار هایدگر اخذ می‌شوند، چنان گسترده که تقریباً از تمامی آثار تاکنون منتشرشده‌ی وی چیزی نقل می‌شود و با بندهایی از مفسران مختلف تکمیل می‌گردد. بسیاری هایدگر را بزرگ‌ترین متفکر قرن بیستم می‌شمارند - قضاوتی که هرچه به پایان قرن نزدیک می‌شویم، پذیرفتنی‌تر می‌شود - و اتهامِ مای متوجه خاستگاه‌ها و منابع الهام اندیشه‌ی این متفکر است. این اثر، از طریق تحلیل دقیق متون، به شکلی قانع‌کننده و موجه استدلال می‌کند که بخش اعظم (و تاکنون ناشناخته‌ى) منابع فكری هایدگر در اصل از آشنایی وی با سنت فلسفی آسیای شرقی ریشه می‌گیرند. 

صفحه ۱۴