
کتاب مترو
در یک روز آفتابی بهاری دوشنبه ۲۰ مارس ۱۹۹۵ پنج عضو فرقه «اوم شینریکیو» با «سارین»، گازی سمی و بیست وشش بار مرگبارتر از سیانور، به متروی توکیو حمله کردند. این حمله تروریستی قربانیان بیشماری گرفت موراکامی برای درک دلایل و ابعاد این فاجعه نخست با قربانیان و بعد با اعضای فرقه اوم مصاحبههای متعددی کرد و حاصل کارش را در این کتاب گردآورد. او با کسانی صحبت کرد که در روز واقعه مانند هر روز دیگر زندگیشان از خانه بیرون آمده بودند تا با مترو به سر کار بروند و قربانی سارین شدند. موراکامی در این کتاب به روانشناسی ژاپن میپردازد و مسائلی را بررسی میکند که در نهایت به شکلگیری فرقههای تروریستی میانجامد. مترو یکی از مهمترین آثار غیر داستانی موراکامی است که کتابی ارزنده در باب تروریسم و فرقه گرایی است.
