قصه ی سعید و مریم رمانی است از آرش سالاری جوان که موقعیت و جبر بودن در یک مکان خاص را به عاملی تبدیل می کند که طی آن شخصیت‌هایش را به هم نزدیک کنـد. رمان روایتی است از داستان دو جوان. سعید پسری است که به قم آمده و در خانه ی مادربزرگش ساکن شده و مخفیانه در حوزه ی علمیه درس می خواند. مادربـزرگ مدیر یک مهدکودک است و به خاطر پاره ای نگاه های سیاسی اش، در شغلش با مشکلاتی روبه رو شـده... از سویی دیگر مریم را می بینیم. دختری که به دلایلی پنهانی تهران، دانشگاه و خانواده اش را رها کرده و برای گذراندن آخرین سال رشته‌ی حقوق به قم آمده برای تثبیت روحی اش در مهدکودکی به عنوان مربی استخدام شده است. او از چیزی می گریزد؛ سیاست؟ دانشگاه؟ خانواده ؟ این گره ها به تدریج در رمان گشوده می شـوند و انگار سرنوشـت این دو به هم پیچیـده می شود... آرش سالاری از فضای شهر قم به عنوان یک مکان روایی استفاده ای بسیار بدیع کرده و خواسته تا در دل این شهر قصه ای عاشقانه بنویسد و امروزی. رمان از فصل های کوتاه تشکیل شـده اسـت و سیر آدم ها و ماجراها به اندازه ای اند که بتوان گفت با رمانی روبه روییم که مدام برای مخاطبش ماجرایی تازه در آستین دارد. یک عاشقانه ی سیاسی...