کتاب شناخت اساطیر ایران
اصطلاح «دروج»، «دروغ» یا «فریب» غالبا به‌عنوان لقبی برای اهریمن «اَنگرَه مَینیُو» یا برای دیو خاصی، یا همچنین برای طبقه‌ای از دیوان که مشهورترین آنها ضحاک (اَژدی دَها کَه) است، به کار می‌رود. وی چهره‌ای است که قبلا هم به او برخورده‌ایم (نک به ص 49، 60، 62 و غیره). ضحاک که دارای سه سر و شش چشم و سه پوزه است، روشن‌تر و اساطیری‌تر از دیوان دیگر توصیف شده است. بدن او پر از چلپاسه و کژدم و دیگر آفریدگان زیانکار است به‌طوری‌که اگر آن را بدرند، همه جهان از چنین آفریدگانی پرخواهد شد. ضحاک در موقعیتی به ناهید (اَناهیتا) صد اسب و هزار گاو نر و ده هزار گوسفند قربانی تقدیم داشت و درخواست کرد که بتواند زمین را از جمعیت خالی کند – و این آرزوی همیشگی او بود. در موقعیتی دیگر از کاخ ناخجسته خود که دارای تیرک‌های زرین و تخت و سایبان است، با تقدیم قربانی به وای تقرب جست، اما هر دو موجود ایزدی (ناهید و وای) خواست‌های ویرانگرانه او را رد کردند.
صفحه 82
