سبت اولین رمان مجید غروی است، نویسنده ای که ذهن و دل در گرو سـنت داستان نویسی مکتب اصفهان دارد و در رمانش نیز تلاش کرده این علاقه را به شکلی روایی بازنمایی کند. برای همین سبت یک رمان متفاوت و جریان گریز است. رمانی درباره ی هول‌ها، هراس ها و ذهن شخصیتی به نام احمد که مرگ در خاندانش لانه کرده است. او در اصفهان زندگی می کند و دنبال یافتن سرنخ هایی است که توالی و تراکم مرگ‌های دور و نزدیک را برایش روشن کند، گمان می کند پای یک نفرین در میان اسـت... رمان مجید غروی فضاساز است، دایره‌ی گسترده ی واژگان و جملات آفوریستی و تلاش نویسنده برای ساختن یک تاریخ شخصی، از آن رمانی فلسفی ساخته که در ارتباط مستقیم با زمان و مکان قرار دارد. مخاطب این رمان مدام با سؤالهای راوی همراه می شود و به تدریج ماننـد او در واقعیت عناصر و تاریخ بیرونی تردید می کند. و این تردید کلید مهم خوانش رمان است. شکی که کم کم کل اثر را در برمی گیرد و باعث می‌شود مردگان به سخن آیند یا احضار شوند. برای همین سبت چونـان وضعیتی اسـت در آفرینش که طی آن تاریخ خصوصی یک انسان و شهرش از تاریکی ای عمیق بیرون کشیده می‌شود.