آنچه می‌خوانید فصلی از کتاب خاطرات صحرا نوشته آریل دورفمن است. این کتاب سفرنامه اوست به منطقه کویری شمال شیلی که به نورته گرانده موسوم است و زمانی، در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به سبب وجود معادن نیترات که در آن دوران بازار پر رونقی داشت به سرعت آباد شد و شهرها و آبادی های بسیار درآن پاگرفت و جهانگردان از هرسو به دیدار آن شتافتند. اما شکوفایی این منطقه با کسادی بازار نیترات به پایان رسید و از آن همه شکوه و تجمل چیزی برجا نماند. البته این منطقه از حیث باستان شناسی و انسان شناسی نیز اهمیت دارد و نشانه‌هایی از دیرینه‌ترین سکونتگاه‌های انسان اولیه آمریکای لاتین در آنجا یافت شده است. اما دورفمن در میان ویرانه های قرن گذشته در پی چیز دیگری هم هست. اصلاً چنان که خود می‌گوید به هوای چیز دیگری به این سوکشیده شده و آن خاطره دوست عزیزی است که او می‌داند در یکی از شهرهای اینجا در جریان کودتای پینوشه (۱۹۷۳) تیرباران شده. دورفمن به دنبال این دوست، یا بهتر بگوییم در پی خاطره او و استخوان‌های او به این برهوت شتافته. زيرا دژخیمان پینوشه حتی از نشان دادن گور فردی به همسر و یاران او خودداری کرده‌اند.

مقدمه عبدالله کوثری