بنابراین هر سال، هر روز، هر دقیقه‌ای از زمان حیاتمان، بسیار حائز اهمیت است! زیرا زندگانی ما، به زندگانی‌های بی‌شمار دیگری وابسته و مرتبط می‌باشد.

زمان حضور و  اقامت هر روح در زمی، و در جهان فیزیکی، در جهت رشد و پرورش معنوی خود او در نظر گرفته شده است، و نیز برای رشد و پرورش معنوی عزیزانی که در کنار او هستند، و به همان اندازه، برای همه ساکنان کره زمین!

به همین دلیل است که ما هرگز نباید با تصمیم و اراده شخصی، به کوتاه کردن حیات و هستی خود اقدام ورزیم! زیرا زمان حضور ما در زمین، به بسیاری شرایط بستگی دارد، و هرگز نباید از میزان دوران حیاتمان بکاهیم.

تنها خدای متعال این حق را داراست که این تصمیم نهایی را اراده فرماید، و تغییری در نقشه و طرح اولیه  ایجاد کند.

ما باید همواره شکرگزار لحظات زندگی‌مان باشیم! حتی برای لحظاتی که برایمان غم‌انگیز، ناراحت‌کننده، دشوار، طاقت‌فرسا و دردناک هستند، زیرا مادامی که در اینجا، در کره زمین حضور داریم، به انجام تعهدات و وعده‌هایی مشغول هستیم که در بهشت سوگند یاد کرده بودیم به مرحله درآوریم: وعده‌ها و سوگندهایی به دوستان، به اعضای خانواده، به خودمان، و مهم‌تر از همه به خدای مهربان و بخشنده...

صفحه 126