اشغال سفارت آمریکا از جمله موضوعاتی است که پرداختن به آن با وجود گذشت دهه‌ها، همچنان مورد توجه نسل‌های مختلف جامعه است. روز ۱۳ آبان ۵۸ دانشجویان پیرو خط امام که مرز خود را با جریانات سیاسی آن زمان اعم از چپ‌های سوسیالیست، مجاهدین خلق، و ملی‌گراها مشخص کرده بودند و نحله‌ای مستقل در حوزه دانشجویی محسوب می‌شدند، وقتی به تحرکات آمریکایی‌ها بعد از پیروزی انقلاب در داخل کشور مشکوک شدند (براساس روایت‌های رسمی) تصمیم گرفتند پیام روشنی به کاخ سفید بدهند که تبلور آن نیز در اشغال سفارت دیده شد. بر این اساس است که سرآغاز این پژوهش نیز همین مسئله، و واکاوی قرائت‌های رسمی از حادثه ۱۳ آبان شد.

با وجود آنکه ۴ دهه از وقوع این حادثه بزرگ تاریخی می‌گذرد، متأسفانه زمانی که پای در مسیر واکاوی بسترهای وقوع این حادثه می‌نهیم، متوجه عمق بکر بودنِ این زمین بایر می‌شویم. زمینی که هر تکه آن نیاز به تحلیل دقیق علمی-تاریخی دارد. با توجه به گستردگی کار در این حوزه مجبور به تقسیم‌بندی تاریخی پرونده این حادثه به ۳ بخش مجزا هستیم. در بخش اول باید به عوامل اصلی شکل‌گیری ایده اشغال سفارت نزد بانیان رسمی‌اش یعنی دانشجویان پیرو خط امام پرداخت.