استونر اولین رمانی است که ترجمه کرده ام و از سال ۱۳۹۴ تاکنون که قرار است چاپ شود، بارها سراغش رفته ام و دستی بر متن کشیده ام. معمولاً وقتی مترجم اثری را چندین بار بازخوانی میکند آن اشتیاق اولیه ی مواجهه با متن رنگ می بازد. اما درباره ی استونر به ضرس قاطع می‌توانم بگویم که در این سال ها، و حین بازخوانیهای مکرر، نه تنها چیزی از شور و شوقم به کتاب کم نشد بلکه هر بار خوشحال تر بودم که قرار است کتاب را دوباره بخوانم. فکر می‌کنم برای هر کتابخوانی تعداد اندکی کتاب این خاصیت را داشته باشند و به گمانم بسیاری از خوانندگان هم هر بار که با ویلیام استونر، قهرمان داستان، همراه بشوند رگه هایی از اندوه و شعف و خشم و یآس او را در کنه وجود خودشان بیابند، احساساتی که به شکل غریبی ملموس و باور پذیر است.

مروری بر کتاب استونر نوشته جان ادوارد ویلیامز را در آوانگارد بخوانید.