پای مرگ به خانه ام باز شده بود.

قوانینش با نیرویی هولناک زندگی دوباره را پس می زد.

دلم لک زده بود برای بچه های خانه بغلی، برای آن بدن های کوچک و خستگی ناپذیرشان که سرشار از حیات و سر زندگی بودند.

ساعت تقریباً یک بود و من، با چشم هایی خیره به یک نقطه، هنوز بیدار بیدار بودم. به نظرم رسید کسی توی آشپزخانه این ور و آن ور می رود، شاید هم صدای پچ پچ بود، اما این خیالات صرفاً به خاطر این بود که ساعت خوابم عقب افتاده بود و حتماً باید قبل از ساعت دو می‌خوابیدم، یعنی قبل از ساعتی که با فرارسیدنش مناطق قحطی زده، کمپ های مهاجران، این سیاره رو به ویرانی و تمام صفات پست و خطاهایم بی وقفه پیش چشمم ظاهر می شدند و آزارم می دادند.

اتاقی برای مهمان داستان عشق و محبتی است عاقلانه توأم با تلنگرهایی تلخ، و همچنین داستان روابط دوستانه و بهت و حیرت در رویارویی با تهور چاره اندیشی انسان‌هاست در مواجهه با مرگ که با ظرافت تمام و نثری بسیار صریح و شفاف نگاشته شده. خواندن این رمان را از دست ندهید. این رمان واقعی تر از آثار غیر داستانی است.