تعاریف رومانتیسیسم غالبا بر طرد خردگرایی در این هنر تاکید، اما از بیزاری آن از ماتریالیسم (ماده - گرایی) غفلت می‌کنند؛ به ویژه گرایش‌های سودگرایانه‌ای که نقش بسیار مهمی در انتقاد شدید روشنگری به کلیسا داشتند. هم چنین، رومانتیسیسم را باید به تلاشی برای نجات هنر از تفکر سودگرایانه مبنی بر «سودمندی» هنر برای جامعه، به ویژه جامعه بورژوازی، تلقی کرد. رومانتیسیسم این باور نئوکلاسیک را، که انسان می‌تواند از طریق خرد و منطق به کمال برسد، رد کرد. هم چنین روشنگری را به خاطر غفلت آن از امور درونی، که غیر عقلانی، احساسی و معنوی هستند، مورد انتقاد قرار داد. رومانتیسیسم تمامی این تجربه‌ها را در برگرفت و اهمیت عمده‌ای به امر والا داد: امر والا که معمولا در مواجهه با بیکرانی طبیعت خود را آشکار می‌ساخت در انسان به شکل فناپذیری و شخصیت اخلاقی واقعی او بازتاب می‌یافت. از آن رو که رومانتیسیسم شیفته طبیعت بود نقاشی از منظره بسیار گسترش یافت.

صفحه ۷۳