ج - کجا سینما می‌رفتید؟ 

گ - خوب من شیراز بودم و اون‌جا سینما می‌رفتم. 

ج - چه فیلم‌هایی رو بیشتر می‌دیدید؟

گ - همه جور فیلمی. اولین فیلم ناطق که من دیدم روشنایی‌های شهر چاپلین بوده. خوب، از سال ۱۳۱۰ به بعد بود که فیلم‌های ناطق آوردند. قبل از آن نبود. پس از آن بود که فیلم‌های ناطق را در ایران نمایش می‌دادند و سینما در واقع راه افتاد. دیگه فیلم‌ها مثل قديم لت و پار و کهنه نبود. فیلم راه بهشت لیلیان هاروی و هانری گارا یا کشتی اِمدِن یا از آدم‌های درجه اول فیلم بیوه‌ی خندان موریس شوالیه که تازه یک‌سال از ساختن فیلمش گذشته بود. خوب، هفته‌ای دو بار سینما بود دیگه. همین‌طور فیلم‌های کابویی. آدم‌هایی مثل باک جونز، کن مینارد، ویلیام دزموند. مرتب فیلم بود دیگه. یا فیلم‌های امیل یانینگز و مارلین دیتریش مثل فرشته‌ی آبی. این فیلم‌ها که تولید ۱۹۳۱ یا ۱۹۳۲ است و من این‌ها رو با فاصله‌ی خیلی کمی در ۱۹۳۴ در شیراز دیدم. شوخی که نیست. فیلم‌هایی که از آلمان یا فرانسه یا ایتالیا می‌آمد. مثل فیلم سیپیون آفریقایی که از فیلم‌های درجه اولی بود که در ایتالیای دوره‌ی موسولینی ساخته شده بود. فیلم باعظمتی هم بود.