جامعه‌شناسان بین دو مفهومِ ایمان (یا باورها یا ارزش‌ها) و اقدام فرق می‌گذارند. نسبت بزرگی از جمعیت مردم جهان، امروزه در مناسک دارند، اما آن‌ها که به قدرت یک منشأ ماورایی باور دارند، حتی نسبت بزرگ‌تری را تشکیل می‌دهند. این‌ها شاخص‌های مهمی برای مذهبی بودن انسان هستند، اما با کمک آن‌ها ویژگی‌های متمایزی را در او می‌سنجند. 

این تمایز به‌ویژه در جهان امروز اهمیت یافته که مردم بسیاری از جوامع برای بیان هر عقیده‌ای که دوست داشته باشند و برای اقدام یا عدم اقدام عینی براساس آن عقیده، آزادی قابل ملاحظه‌ای دارند؛ مثلاً در ایالات‌متحده، اکثریت بزرگی از مردم سراسر کشور می‌گویند به یک قدرت فرازمینی ایمان دارند و قریب به نیمی از همین جمعیت می‌گویند به طور منظم در مراسم مذهبی شرکت می‌جویند؛ این آمار در دهه‌های اخیر کاهش یافته است (به‌خصوص اگر آمار جمعیت کسانی را در نظر بگیرید که در عمل به مراسم مذهبی می‌روند و نه فقط آن‌هایی که مدعی‌اند چنین می‌کنند)، اما نه به سرعت اروپا که جمعیت كل مؤمنانش در حال کاهش است، ولی جمعیت متشرعانش حتی با سرعت بیشتری دارد سقوط می‌کند.