کارسون مکالرز نام کتاب خود را از یکی از اشعار ویلیام شارپ (۱۸۵۵-۱۹۰۵)، نویسنده، شاعر و زندگی نامه نگار اسکاتلندی، به نام «شکارچی تنها» وام گرفته است. ویلیام شارپ اشعارش را با نام فیونا مک لود منتشر می‌کرد و هویت واقعی او تنها پس از مرگش فاش شد. «شکارچی تنها» سوگ سروده دختر جوانی است در مدح و فراق معشوقی که از دنیا رفته و دختر حالا طلب پیوستن به او در دنیای پس از مرگ است. عموم منتقدان بر این نظرند که نویسنده برای خلق شخصیت «میک» در رمان حاضر عمیقاً از این شعر الهام گرفته است.

آی...

بادی که از جانب سبزه زار و

از میان شاخساران سبز و طلایی به سویم آمدی

این چه ترانه ای ست که با خود آورده ای؟ حالا که سر سردادن آوازی نیست مرا....

حالا

در دل تابستان، زندگی زیباست هنوز

ولی قلب من، شکارچی تنهایی ست که روی تپه ای تنها، به شکار رفته....