تز تازه مؤلف این کتاب ضبط و پیوند بین طنز و تراژدی است. او در سه بخش از این کتاب، با نقل شعرها و حکایت های قدیم و جدید ارتباط نهانی و شگفت آور همبسته طنز و تراژدی را که نوعی از دو احساسی های انسانی است نشان می‌دهد. خرمشاهی از اشعار طنز خود فقط دو نمونه را که دارای این ویژگی است، آورده است. سایر مقالات این کتاب طنزهای منثور و داستانی اوست که بعضی از آنها در نشریات گل آقا به طبع رسیده است. مؤلف خود را اهل شهود می‌داند، اما تاکنون عالماً و عامداً کشفی نداشته است، مگر همین پی بردن به رابطه جد لکتیک بین طنز و تراژدی.

پشت جلد