سین گایی با بیداری آغازین کن شو بیدار شده بود و می‌توانست آن تجربه را به شکل بصری نشان دهد. اینکه آیا می‌شود چنین تجربه‌یی را تصویر کرد یا نه محل بحث است، اما این مسأله درباره‌ی سنگایی صادق نیست. تجربه‌ی روشن شدگی او کاملا به طور طبیعی شکل بصری می‌گرفت، که بی‌واسطه در نگاره‌ها و خوشنویسی او وانموده یا بیان می‌شد. به بیان دیگر، هیچ تصنعی در کارهای او نیست؛ جز اینکه آنها وانمایی بی‌واسطه‌ی خود تجربه‌ی بیداری‌اند. استعداد سنگایی برای نقاشی و خوشنویسی حتا از نقاشان و خوشنویسان حرفه‌یی هم بیشتر بود. شماری از نامداران ذن را می‌شناسیم که در نقاشی و خوشنویسی صاحب قریحه بودند. هر وقت که استعداد هنری این‌ها با ذن یگانه شده درخشیده‌اند؛ از این رو آن کسی نقاش دن است که دین را در هنرش داشته باشد. این نکته در خوشنویسی هم صادق است. اگر این طور نباشد آنها فقط نقاش و خوشنویسند.

صفحه ۲۲