«سمینار» واژه ای است از ریشه ی لاتین به معنای قلمستان یا کشتگاه، جایی که گیاهان رشدشان را از آن آغاز می‌کنند و سپس در جایی دیگر کاشته می شوند با این امید که ریشه بدوانند و شکوفا شوند. در دانشگاه های قرن نوزدهم آلمان این نام به گروه‌هایی منتخب از دانشجویان ساعی اختصاص یافت که به راهنمایی یک استاد به مطالعه و پژوهش در مورد موضوعی خاص دست می زدند. این در مورد دانشگاه‌های آلمانی سوییس نیز صادق بود، از جمله دانشگاه بازل که طبیبی بلند پرواز به نام کارل گوستاو یونگ در سال ۱۹۰۰ از آن فارغ التحصیل شد.

هنگامی که کار در رشته ی مورد علاقه اش یعنی روانپزشکی را آغاز کرد، پیشنهاد تدریس به او نشد ولی دریافت بیمارانی که در نهایت تحت روانکاوی او قرار گرفتند، مشتاق یادگیری اند. او از سال ۱۹۱۲ سمینار یا همان «قلمستان» را به عنوان شیوه ی تدریس برگزید و تا سال ۱۹۴۱ به استفاده از آن ادامه داد.