سال ۱۹۶۴ در مقابل چشم‌انداز رشد چشمگیر رسانه‌ی الکترونیکی مارشال مک‌لوهان چنین ملاحظه‌ای داشت: «تکنولوژيِ الکترونیک به دروازه رسیده و ما در مقابل برخورد آن با تکنولوژی گوتنبرگ، کرخت و کَرِ و کور و لال هستیم.» این معضل امروزه هم در مواجهه با رسانه‌ی دیجیتالی وجود دارد. این رسانه‌ی جدید دارد ما را از نوبرنامه‌ریزی می‌کند و در‌عین‌حال نمی‌توانیم تغيير الگوی اساسی‌ای که دارد انجام می‌دهد را دریابیم. ما لَنگان به دنبال رسانه‌ای هستیم که آستانه‌ی تصمیم‌گیری آگاهانه مان را از بین برده و مسلماً دارد شکلِ کنش و احساس و فکر و درک و زندگی را توأمان تغییر می‌دهد. ما محسور رسانه‌ی دیجیتال شده‌ایم درعین‌حال نمی‌توانیم قیاسی برای پیامدش که همانا تماما شوریده حالی‌مان است پیدا کنیم. بحرانی که حالا داریم تجربه‌اش می‌کنیم از بی‌بصیرتی و منگی ما حاصل شده است.

مقدمه