این کتاب شامل ۱۲۴ نامه از سینکا است که جملگی خطاب به دوستاش لوسیلیوس دادستان وقت سیسیلی که دستی هم در نوشتن داشت می‌باشد. به تقریب می‌توان گفت تاریخ نگارش نامه‌ها سالهای ۶۳ تا ۶۵م بوده است. از آنجا که سنکا شیفته و مبلّغ فلسفه «رواقی» بود، در جای جای نامه ها به آن میپردازد سنکا به خاطر آموختن حقوق و وکالت صاحب ذهنی منظم، سرشار و نقاد بود. تلاش مستمر و ذهن خلاق ،او به همنشینی بی شائبه کلمات اثرگذار توازن سبک و اندیشه انجامیده که گونه‌ای سادگی و بی پیرایگی به این رساله ها بخشیده است.

ساختار یکایک ،نامه‌ها یا به تعبیر «فرانسيس بيكن» جستارها ،جالب ،پرکشش صریح و متفکرانه است و مسائلی پیرامون افلاطون، ارسطو، اپیکور و... و همچنین موضوعات مجردی نظیر انزجار از ،مرگ ارادۀ مصمم خردمندان، دوستی و خیر متعالی... را به بحث می‌کشاند.

مختصر این که سنکا روح مدرن و مسیحی را به نمایش می‌گذارد قابل فهم است که سه آرمان ذکر شده توسط سنکا :یعنی رفتار انسانی با ،بردگان برابری جنسیتی و پایبندی و قداست امر زناشویی و نفرت از نبردهای میدان مبارزه ما را به سوی او - سنکا - سوق میدهد و به همین سائقه میتوان این کتاب را سودمند و ثمر بخش دانست.