تورم چنان که پیداست در بیشتر موارد نه فقط به بروز انقلاب و سرنگونی نمی انجامد، بلکه همزمان با انتقال حجم انبوه و باورنکردنی ثروت از جیب میلیون ها تهیدست به کام قلیلی از ثروتمندان وفادار، احتمال بروز انقلاب را نامتحمل تر می‌کند. اما به همان میزان بر خطر فروپاشی می افزاید. این کتاب نشان می‌دهد در سایه تورم دهه ۱۹۲۰، چگونه بنیان اخلاق در جامعه آلمان فروپاشید و خوی جنگ طلبی را در آلمان‌ها شعله ور کرد. ناپلئون بناپارت نیز در نیمه نخست دهه ۱۷۹۰ از بطن شرایط مشابهی در فرانسه سر برآورد؛ چنان که رضا شاه نیز محصول دولت‌های پیش از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ خورشیدی بود که به جای دستمزد به کارکنان خود آجر می‌دادند. البته این سکه، روی دیگری هم دارد. صرف بهبود اوضاع اقتصادی و فاصله گرفتن از نقطه قاف بحران، به معنای توقف تحولات اجتماعی تند و سرنگون ساز نیست. انسان و اجتماعات بشری از هر اندیشه و نظریه سیاسی - اجتماعی پیچیده تر و پیش بینی ناپذیرترند و آینده بیشک آبستن تحولات شگفت آوری خواهد بود.