هر جامعه حیاتی خاص خود دارد و بر وجود بعضی نیروهای مولد و اوضاع جغرافیایی، اقلیمی، فنون تولیدی، معانی و ارزش‌ها و نیز بر نوعی منش یا خوی انسانی که در آن اوضاع و احوال پرورش می یابد بنیاد گذاشته شده است، به علاوه هر جامعه به نحوی سازمان داده می‌شود و به صورتی خود را انطباق می‌دهد که بتواند در آن شرایط به هستی ادامه بخشد. معمولاً اهل هر جامعه بر این باورند که نحوه زندگی آنها طبیعی و اجتناب ناپذیر است و به سختی امکانات دیگر را در نظر می گیرند و به این عقيده متمایل می‌شوند که هر گونه دگرگونی بنیادی در این شیوه زندگی به آشفتگی و ویرانی می انجامد.