دوشنبه ۴ فروردین ۱۳۹۹
عید نوروز مهمترین جشن ایرانیان از دیرباز تاکنون است؛ تمامی پارسی‌زبانان جهان هر ساله با آغاز فصل بهار و زایش زمین، نوروز را با مناسک منحصر به فردی جشن می‌گیرند. با مطالعه‌ی دقیق‌تر تاریخ می‌توان به اهمیت این عید باستانی شکوهمند، در تمامی دوره‌های تاریخی ایران پی برد. در طول سالیان دراز رسم و رسوم بسیاری در حاشیه‌ی نوروز به وجود آمده است که امروزه جز باورهای عامیانه و جمعی مردم ایران طبقه‌بندی می‌شود.
یکی از آیین‌های این عید فرخنده، که به باور ایرانیان اولین روز آغاز آفرینش است، نمادین بودن غذای شب عید است. در سال جدید اغلب غذاهای خاصی مانند سبزی‌پلو با ماهی، رشته پلو، دلمه‌ی برگ و کوکو سبزی درست می‌کنند. در باورهای عامیانه شب پیش از نوروز باید کوکو سر سفره باشد و اگر این غذا روز دوم نوروز خورده شود، فقر و تنگدستی برای خانواده به بار می‌آورد؛ اما در نواحی مختلف ایران، عقاید مختلفی بر سر خوردن کوکو در شب اول عید وجود دارد و برای مثال دماوندی‌ها معتقدند اگر در شب اول سال کوکو خورد، سررشته‌ی کارها تا سال بعد از دست می‌رود.
از معروف‌ترین غذاهای شب عید، رشته پلو است. ایرانیان از گذشته معتقدند که در شب عید و لحظه‌ی سال تحویل باید در شکم آدمی پر از رشته باشد تا در سال جدید کارها بر وفق مراد انجام پذیرد؛.خوردن شیرین‌پلو هم طرفداران خاص خود را دارد؛ زیرا بر اساس باور عمومی این غذا موجب می‌شود که کام انسان تا پایان آن سال شیرین باشد.
ایرانیان در گذشته سخت بر این باور بوده‌اند که برای تهیه‌ی غذای شب عید به هیچ وجه نباید خروس را سر برید زیرا مرد خانه است و برای شب عید بیش از نیاز همیشه نان می‌پختند به این نیت که تا آخر سال روزی‌شان مهیا باشد.
راستی فراموش نکنید که خوراک شب عیدتان به هیچ وجه روی زمین نریزد؛ زیرا تا پایان سال دلگیری و نگرانی به بار خواهد آمد.
باورهای عامیانه مردم ایران، دکتر حسن ذوالفقاری با همکاری علی‌اکبر شیری، نشر چشمه.
در حال حاضر دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است.