شنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۳
دیدن و شنیدن کتاب‌های تصویری برای خردسالان و کودکان بسیار لذت بخش است و اطلاعات مفیدی را به آنها منتقل می‌کند و به آنها در خودشناسی و شناخت دیگران کمک می‌کند. کودکانی که در سنین قبل از دبستان با کتاب‌های تصویری سر و کار داشته‌اند و یادگرفتند که مفاهیم را از طریق تصاویر دریافت کنند در هنگام آموختن مهارت‌های آموزشی و سواد از خود توانایی بیشتری نشان می‌دهند.
«همه‌ش مال جوجه باشه» جلد دوم کتاب «به کرگدن بگو بره» است که هر دوی آنها به عنوان کتاب تصویری شناخته می‌شوند.
این کتاب در ادامه‌ی اثر قبلی روایت دوستی جوجه و کرگدن است که این بار با تولد کرگدن همراه است. در ابتدا هدیه‌های روی هم چیده شده‌ای را می‌بینیم که روی هرکدام اسم و نقاشی کرگدن به چشم می‌خورد و جوجه بی‌توجه به همه‌ی نشانه‌ها مدام می‌گوید: «همه‌ش مال منه!» احساس مالکیت بر چیزهایی که در واقع برای او نیست! و همین نکته است که داستان را برای مخاطب بزرگتر جذاب می کند. او به یاد می‌آورد که در کتاب قبلی و در زمان آشنایی جوجه با کرگدن، شخصیت کوچکتر و درظاهر ضعیف‌تر تا چه اندازه بر قانون مالکیت اموال تأکید داشت و حالا خود به واسطه دوستی این قانون را زیر پا می‌گذارد.
در این بین کرگدن با صورتی کمی غمگین به جوجه نگاه می‌کند. و بالاخره خودخواهی جوجه باعث رفتن کرگدن می‌شود.
در صفحه‌های بعدتر جوجه تنها روی یک الاکلنگ نشسته و طرف مقابلش خالی است. در صفحه‌ای دیگر دوستی نیست که به او در کارها کمک کند. کرگدن رفته و حالا جوجه احساس تنهایی می‌کند. و بالاخره اتفاق مهم در درون جوجه رخ می‌دهد...
جوجه به محض دیدن کرگدن به او پیشنهاد بازی می‌دهد و هر دو خوشحالاند. جوجه دیگر نمی‌گوید: «همه‌ش مال منه!» به جای آن پشت سر هم می‌گوید:«همه‌ش مال ماست!».
واضح است که داستان به خودخواهی کودکان و مقابله با آن و به دوستی و حالت چهره‌ی یک دوست و اهمیت یک دوستی خوب و مسالمت‌آمیز اشاره می‌کند. این‌که احساس همدلی چه زمانی در ذهن کودک شکل می‌گیرد و شکلی از دنیای کودکان و خردسالان را در قالب دوستی جوجه و کرگدن به مخاطب نشان می‌دهد. کودکان خردسال معمولاً خود میان‌بین هستند یعنی نمی‌توانند دیدگاه فرد دیگری را در نظر بگیرند و متوجه نمی‌شوند که نظر افراد دیگر با نظر آنها متفاوت است. وقتی کودکان بزرگتر می‌شوند به مرور می‌توانند دیدگاه‌های دیگران را درک کنند و متوجه شوند هر فردی ممکن است دیدگاه متفاوتی داشته باشد. کودکان خودخواه مثل جوجه معمولاً فقط به نیازهای خودشان توجه می‌کنند و می‌خواهند کارها همان‌طور که آنها می‌خواهند پیش برود و به ندرت خواسته دیگران را در نظر می‌گیرند. چون آنها فکر می‌کنند که خواسته و احساس آنها از خواسته و احساس دیگران مهم‌تر است. این کتاب به خوبی نشان می‌دهد که دوستی و اهمیت و نقش آن در زندگی کودک چه اندازه مهم است. در واقع دوستی یک رابطه دو طرفه است که شامل ملاقات، اشتراک‌گذاری، درک افکار و احساسات یکدیگر می‌شود. داشتن دوستان صمیمی می‌تواند کودکان را از استرس رویدادهای استرسزا و تنهایی محافظت کند. عزت‌نفس آنها را تقویت کند و اضطراب و افسردگی را کاهش دهد.
جو فراست (مشاور کودک و کارشناس در زمینه آموزش دوستیابی به کودکان) می‌گوید: کودکان به تدریج می‌فهمند که از ۴ سالگی سایر افراد نیز احساساتی مشابه آنها دارند. بنابراین، با کودکان دیگر با ملایمت‌تر رفتر می‌کنند و با میل بیشتری با آنها بازی می‌کنند.
در پشت جلد این کتاب میخوانیم: «اگر دوستی بهترین چیز دنیا نباشد حتماً یکی از بهترین چیزها است.»
در حال حاضر دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است.