چه نویسندگانی فقط برای یکی از آثارشان نوبل گرفته‌اند؟

نوبل ادبیات به ثمرۀ زندگی ادبی یک نویسنده اهدا می‌شود. اما در تاریخ این جایزه، نُه کتاب هستند که این قاعده را نقض کرده‌اند. نوبل ادبیات نه به دستاورد ادبی نویسندۀ آن‌ها، بلکه به خود این کتاب‌ها تعلق گرفته است. در لیست زیر این‌ کتاب‌ها را مرور می‌کنیم:

دن آرام (برندۀ نوبل ادبیات سال ۱۹۶۵)

نوشته‌ی میخائیل شولوخف

«به پاس قوۀ هنرمندانه و کمالی که در نوشتن دن آرام، به بیانی از برهه‌ای تاریخی در زندگی مردم روس انجامیده است».

به فارسی:

 - ترجمۀ م. آ. به‌آذین، نشر فردوس

- ترجمۀ احمد شاملو، نشر مازیار

پیرمرد و دریا (برندۀ نوبل ادبیات سال ۱۹۵۴)

نوشته‌ی ارنست همینگوی

«به پاس استادی‌اش در هنر روایت، که در اثر اخیرش پیرمرد و دریا به تصویر کشیده شده است، و به پاس تأثیری که بر سبک معاصر گذاشته است».

به فارسی:

- ترجمۀ نجف‌ دریابندری، نشر خوارزمی

- ترجمۀ نازی عظیما، نشر افق

- ترجمۀ محمدتقی فرامرزی، نشر نگاه

خانوادۀ تیبو (برندۀ نوبل ادبیات سال ۱۹۳۷)

نوشته‌ی روژه مارتن دوگار

  «به پاس قوۀ هنرمندانه و حقیقتش که با آن مصائب انسانی و جنبه‌های بنیادین زندگی مدرن را به تصویر کشیده است، و تأثیری که بر سبک معاصر گذاشته است».

به فارسی: ترجمۀ ابوالحسن نجفی، نشر نیلوفر.

حماسۀ فورسایت (برندۀ نوبل ادبیات سال ۱۹۳۲)

نوشته‌ی جان گالزوورثی

«به پاس هنر ممتازش در روایت که والاترین وجهه آن در کمدی مدرن محقق شده است».

زوال خاندان بودنبروک (برندۀ نوبل ادبیات سال ۱۹۲۹)

نوشته‌ی توماس مان

«مشخصاً به پاس رمان عظیمش، زوال خاندان بودنبروک‌ها، که تدریجاً توجه روزافزونی را به خود جلب کرده است، رمانی که یکی از آثار کلاسیک ادبیات معاصر است».

به فارسی: ترجمۀ علی‌اصغر حداد، نشر ماهی.

دهقان‌ها (برندۀ نوبل ادبیات سال ۱۹۳۲)

نوشته‌ی ولادیسلاو ریمونت

«به پاس شاهکار ملی‌اش، دهقان‌ها».

میوه‌های زمین (برندۀ نوبل ادبیات سال ۱۹۲۰)

نوشته‌ی کنوت هامسون

«به پاس اثر ماندگارش، میوه‌های زمین».

به فارسی: ترجمۀ قاسم صنعوی، انتشارات گل‌آذین

بهار المپیک (برندۀ نوبل ادبیات سال ۱۹۱۹)

نوشته‌ی کارل اشپیتلر

«در ستایشی ویژه از شاهکارش، بهار المپیک».

تاریخ روم (۱۹۰۲)

نوشته‌ی تئودور مومسن

«بزرگترین استاد زندۀ هنر نوشتن تاریخ، با ارجاعی ویژه به اثر ماندگارش، تاریخ روم».

منبع: وبسایت جایزۀ نوبل