در تمام آثار «داستایفسکی» یک شخص بزرگ» نمی‌بینیم - خواهید گفت پدر روحانی «زوسيما» در رُمان «کارامازوف»‌ها چطور؟... آری، به طور قطع او عالی‌ترین چهره‌ای است که رُمان‌نویس روس ترسیم کرده است. او از خیلی بالا بر این داستان تسلّط دارد و هنگامی که سرانجام ترجمه کامل «برادران کارامازوف» را، آن‌طور که اعلام کرده‌اند، داشته باشیم، اهمیت او را بیشتر درک خواهیم کرد. امّا در عین حال آنچه را که به نظر «داستایفسکی» عظمت و بزرگواری واقعی او را می‌سازد نیز بهتر خواهیم فهمید: پدر روحانی «زوسيما» در نظر مردم شخص بزرگی نیست. او مردی مقدس است، قهرمان نیست. او به مقام تقدّس نرسیده مگر با چشم‌پوشی از اراده و انصراف از هوشمندی.

در آثار «داستایفسکی»، همچنان که در انجیل، ملکوت عرش تعلق به کسانی دارد که عقل ضعیفی دارند. در نزد «داستایفسکی» آنچه در تضاد با عشق است، کینه نیست، بلکه عمل نشخوارکردن مغز است.