شیوه معمول من در نوشتن این است که از آوردن مقدمه و ذی المقدمه پرهیز می‌کنم و یکراست سراغ مطلب می‌روم اما در اینجا لازم می‌دانم ذی المقدمه‌ای بیاورم. در خلال چند دهه گذشته، تیمار من ترجمه آثار نویسندگان بزرگ قرن نوزدهم و نیمه نخست قرن بیستم بوده است و این اواخر هم از مکبت شکسپیر گزارش منظومی به دست‌داده‌ام به دلیل خواندن این آثار در دوران تحصیل و بعد هم تدریس اکثر آنها در دوره‌های مختلف گزارش فارسی آنها مبتنی بر آگاهی و اندوخته‌های ذهنی‌ام صورت گرفته است. از همین رو تا پیش از پرداختن به ترجمه رمان اورهان پاموک از قافله مترجمان آثار نویسندگان جدید عقب مانده بودم...

به جای مقدمه
صالح حسینی