آیا سخن گفتن از تلویزیون و مطبوعات در دورانی که ما با قدم‌های شاید بیش از حد شتاب‌زده به سوی رسانه‌های دیگر و شبکه‌ای شدن جهان و بالا گرفتن رفتارهای شبکه‌ای شکننده غیر قطعی و برحسب تعریف مبهم بر روی این بستر پیش می‌رویم، نباید ما را به سوی بحث درباره شیوه‌های جدید کنش متقابل و تبادل اطلاعات و هژمونی‌های ناشی از تولید و توزیع "اطلاعات نادرست"، "اطلاعات گمراه‌‌کننده" یا "عدم اطلاعات" پیش ببرد؟ و بحث سازوکارهای کلاسیک را امری متعلق به دوران قدیم به شمار آورد؟ به گمان ما پاسخ این پرسش هم آری است و هم نه.

یادداشت مترجم