رابرت اروین در دانش خطرناک همه‌ی جریان‌ها و مکاتب شرق شناسی را با نگاهی انتقادی بررسی کرده و بخش‌ها و صفحات مجزایی را نیز به چهره‌های شاخصی نظیر براون و ماسینیون و نیکلسون اختصاص داده است. از این حیث می توان این کتاب را تاریخ تحلیلی جامعی از شرق شناسی تا آستانه‌ی قرن بیست و یکم دانست. اما در واقع دانش خطرناک پاسخی عالمانه و منصفانه به تندروی‌ها و اشتباهات ادوارد سعید در شرق شناسی است، تا جایی که خود اروین می‌گوید اگر کتاب سعید در کار نبود، این کتاب هم نوشته نمی‌شد.