وینستون چرچیل در جنگ جهانی دوم، دو پیروزی شگرف به دست آورد؛ اول پیروزی بر آلمان نازی بود و دوم پیروزی بر بسیاری از منتقدان سرسختی که برای دهه‌ها افکار و عقاید او را به سخره می‌گرفتند، بر این باور بودند که ادعاهای او غلو شده‌اند و با این ترفند که او و افکارش برای بریتانیا و امپراتوری خطرناکند سرانجام او را از خانة شمارة 10 خیابان داونینگ بیرون راندند.

اروپا مه 1945 در جنگ پیروز شد و مردم این پیروزی را در شهرهایشان جشن گرفتند. آن روز چرچیل از بالکن ساختمان وزارت بهداشت، در وایت‌هال، برای انبوه مشتاقانی که برای او غریو شادی سر داده بودند، سخنرانی کرد. چرچیل آن روز در نبرد دیگری پیروز شده بود، نبردی که از ابتدای قرن بیستم علیه او آغاز شده بود: نبرد حیثیت.