در بیمارستان عمومی ماساچوست، کارورزهای رشتة پزشکی فوریت‌های پزشکی باید سه‌بار در ماه در سرکشی خاصی شرکت کنند: یک کامیون پزشکی به محله‌های محروم بوستون می‌رود تا برای همة قشرهای جامعه امکان دستیابی رایگان به مراقبت‌های پزشکی را فراهم کند. از لحاظ نظری، این فکری زیباست، اما در واقعیت، اغلب کابوس است. در طی چند ماهی که من در این ماجراجویی شرکت داشتم، کامیون‌ها مرتب هدف سنگریزه‌های اعضای گروه‌های گانگستری قرار می‌گرفت، زیرا آنان بر این باور بودند که حضور ما مزاحم کسب‌وکارشان است. ما به ترتیب مورد تهدید، خشونت و زورگیری قرار می‌گرفتیم، تا جایی که رانندگان آمبولانس از سندیکای خود تقاضای طرح بازنشستگی کردند. با این همه، شهرداری به این طرح چسبید و آن را بر پایه کار داوطلبانه ادامه داد. در نتیجه، خود من چندین‌بار مجبور شدم پشت فرمان این کامیون بنشینم، کامیونی که به‌زودی آن را در یکی از نواحی حومة شهر پیدا می‌کردیم که بیشتر به پارکینگ تخلفات شبیه بود تا پارکینگ معمولی.