شکسپیر می‌دانست چگونه برش تاریخ را براساس بریدن سرها انجام دهد. در ژولیوس سزار، تاریخِ بازسازی‌شده از جایی برش می‌خورد که آغاز آن مقارن با پایانِ زندگیِ  اولین حکمران، از سه حکمران روم، و نیز هم‌زمان با شروع حکومتی خودکامه است. همچنین پایان این برش در جایی است که حکومتِ استبدادی جدید اکتاویوس آغاز شده است. اکتاویوس فرمان می‌دهد جسد بروتوس را با شکوه هرچه‌تمام‌تر به خاک سپارند، اما درعین‌حال جسد بروتوس را در چادر خویش نگه می‌دارد. گرچه سزار جدید به همین هم بسنده نمی‌کند و می‌گوید :«فرمان بدهید از جنگ دست بردارند و همه در افتخار این روز شاد سهیم شوند.» (پردۀ پنجم، صحنۀ پنج) قتل ژولیوس سزار با این روز شاد پایان می‌پذیرد. برای یک تراژدی، این پایان عجیبی است.

صفحه 100